In de wereld van de landbouw is het virus van de gele bladgolving van de tomaat (TYLCV) een echte uitdaging geworden. Dit virus beïnvloedt niet alleen de productiviteit van tomatenplantages, maar is ook immuun geworden voor conventionele behandelingen. Hoe is het mogelijk dat een virus zowel zijn gastheer als de insecten die de transmissie vergemakkelijken, kan manipuleren?
Een recent onderzoek gepubliceerd door de Academie van Landbouwwetenschappen van China heeft de ongelooflijke strategie onthuld die dit virus gebruikt. Ten eerste valt het virus de tomaat aan, waarbij het de genetische expressie verandert en de activiteit van twee specifieke genen versterkt: TPS3 en TPS7. Als gevolg hiervan begint de plant meer beta-mircene te produceren, een vluchtige verbinding die vliegen aantrekt, vooral de Bemisia tabaci, bekend als witte vlieg.
De infectiecyclus van het virus
Wanneer deze vliegen zich op de geïnfecteerde tomaten nestelen en zich voeden, wordt het virus in hun lichaam geïntroduceerd. Maar hier komt het meest verrassende deel: het virus verandert het gedrag van de vliegen. Het remt de olfactorische receptoren in hun antennes, die verantwoordelijk zijn voor het detecteren van beta-mircene. Dit zorgt ervoor dat de vliegen, in plaats van terug te keren naar de geïnfecteerde tomaten, de voorkeur geven aan gezonde tomaten.
Deze gedragsverandering is cruciaal, aangezien de vliegen zich voeden met de gezonde tomaten en het virus zo naar nieuwe planten overdragen, waardoor de infectiecyclus wordt herhaald. Op deze manier verspreidt het virus zich effectief door de oogst, waardoor de controle extreem ingewikkeld wordt.
Deze ontdekking is niet alleen interessant vanuit biologisch oogpunt, maar stelt ook nieuwe uitdagingen voor de moderne landbouw. Met biologische bestrijdingsstrategieën en een beter begrip van hoe virussen functioneren, zou er een oplossing kunnen worden gevonden voor dit groeiende probleem in de tomatenteelt.