Jednostka miary znana jako stopa była obecna w codziennym życiu Amerykanów, ale zaskakujące jest to, że nie opiera się na stopie żadnej osoby. Jedna stopa, według obecnych miar, odpowiada 30,48 centymetra, co odpowiada rozmiarowi buta 47. Jednak ta konwersja została ustalona w 1959 roku na mocy międzynarodowego porozumienia między sześcioma krajami anglojęzycznymi, bez odniesienia do rzeczywistej stopy.
Historia systemu imperialnego zaczyna się od Imperium Brytyjskiego, które wprowadziło go w 1824 roku na swoich terytoriach. Mimo że wiele krajów byłych kolonii, takich jak RPA i Australia, przyjęło system metryczny, niektóre, takie jak Stany Zjednoczone, Myanmar i Liberia, wciąż używają systemu imperialnego w codziennym życiu. Ciekawostką jest to, że rząd amerykański zezwala na użycie systemu metrycznego od 1886 roku, ale społeczeństwo nigdy nie dostosowało się całkowicie.
Dziedzictwo kulturowe i ciekawostki dotyczące miar
Nazwy miar, takie jak stopy, cale i jardy, są dziedzictwem kulturowym minionych cywilizacji, które używały części ciała jako odniesień. Na przykład Egipcjanie używali falang palców do małych pomiarów, co przetrwało w calu, który odpowiada 2,54 centymetra.
Interesująca anegdota mówi, że król Henryk I Angielski w XII wieku zasugerował, aby sprzedawcy używali swojej własnej stopy do obliczania cen, miary, która, jeśli istniała, mogła prowadzić do zabawnych nieporozumień. Jednak nie ma dowodów na to, że to rzeczywiście wdrożono. Pewne jest natomiast, że Henryk użył swojego ramienia do ustalenia miary jardy, która odpowiada trzem stopom, ale te średniowieczne standardy są bardzo różne od stóp, które znamy dzisiaj.