De gladiatoren, die krijgers die vochten voor een publiek dat dorstte naar bloed, hebben een onmiskenbare indruk achtergelaten in de geschiedenis. In het oude Rome stonden deze dappere mannen niet alleen tegenover elkaar, maar ook tegenover woeste dieren, zoals leeuwen. Onlangs zijn in Engeland de oudste resten ontdekt van een confrontatie tussen een gladiator en een leeuw, wat een fascinerend hoofdstuk van de Romeinse geschiedenis onthult.
De skeletten van 82 mannen werden opgegraven in een collectief graf in York, een stad die vroeger deel uitmaakte van het Romeinse Rijk. Deze mannen, jong en robuust, vertonen meerdere littekens die getuigen van de zware gevechten die ze hebben doorstaan. Tandanalyses hebben bevestigd dat ze uit verschillende regio’s van het rijk kwamen, wat de algemeen geassocieerde afbeelding van deze gevechten uitdaagt.
De geheimen achter het gevecht
In het begin konden de onderzoekers niet bevestigen dat de resten toebehoorden aan gladiatoren, omdat er geen duidelijk bewijs was dat hun lichamen onderscheidde van die van soldaten of slaven. Echter, een nieuwe analyse onthulde leeuwenbijtmerken op een van de skeletten, wat de theorieën over deze bloedige ontmoetingen bevestigde. De ongelukkige gladiator, tussen 26 en 35 jaar, had een dodelijke beet in het bekken, een duidelijk teken dat hij geen tijd had om te genezen voor zijn dood.
“Tot nu toe was ons begrip gebaseerd op teksten en kunst, maar dit is het eerste fysieke bewijs dat het bestaan van deze gevechten bevestigt,” zegt Tim Thompson, de leider van de studie. Het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift PLOS One, wat grote belangstelling heeft gewekt in de wetenschappelijke gemeenschap.
De gladiator stierf niet alleen in de strijd, maar werd na zijn overlijden onthoofd, een ritueel dat gebruikelijk was in de Romeinse tijd. Vreemd genoeg is de incidentie van onthoofdingen op de begraafplaats waar deze resten zijn gevonden, aanzienlijk hoger dan op andere plaatsen, met 70% vergeleken met de gebruikelijke 5-6%.
Het onderzoek heeft ook inzicht gegeven in het leven van de gladiator: problemen met de wervelkolom, ontstekingen en een kindertijd gekenmerkt door ondervoeding. Archeologen geloven dat York tot de vierde eeuw na Christus een belangrijk centrum voor gladiatorengevechten kon zijn, deels vanwege de aanwezigheid van prominente politieke en militaire figuren in de regio.