Een verbazingwekkende vooruitgang in de visuele waarneming heeft het vijf gelukkigen mogelijk gemaakt om een nooit eerder geziene kleur te zien, genaamd «olo». Dit fenomeen is het resultaat van de technologie voor retinale stimulatie, bekend als Oz Vision, ontwikkeld door onderzoekers van de Universiteit van Californië, Berkeley. Deze ontdekking verrast niet alleen, maar biedt ook de mogelijkheid om mensen met kleurenblindheid te helpen kleuren op een volledig nieuwe manier waar te nemen.
Ren Ng, professor aan de afdeling Computerwetenschappen van Berkeley en een van de hoofdauteurs van de studie, beschrijft de kleurperceptie als een rijke en complexe ervaring. Hoewel veel kleurenblinde mensen moeite hebben om kleuren van de regenboog te onderscheiden, toont deze studie aan dat zelfs mensen met een normale visie tinten kunnen ontdekken die ze nooit hadden kunnen voorstellen.
De magie achter de Oz Vision-techniek
Tijdens een innovatief experiment slaagden de onderzoekers erin de natuurlijke beperkingen van het netvlies te overwinnen door specifieke cellen in de ogen, bekend als conen, die verantwoordelijk zijn voor de kleurperceptie, te activeren. Door duizenden conen individueel te stimuleren, konden de deelnemers een nieuwe kleur zien: een levendige mix van blauw en groen die «olo» is genoemd.
De techniek bestaat uit het verzenden van microdoses laser naar de conen van het netvlies, met behulp van een kaart die elke cel volgens zijn type verdeelt. De conen zijn verdeeld in drie variëteiten: L (lange golflengte), M (middel) en S (korte). Elke zichtbare kleur vereist een specifiek activatiepatroon van deze fotoreceptoren.
De Oz Vision-techniek maakt gebruik van een systeem van lasers, spiegels en optische sensoren om de beweging van het netvlies vast te leggen en de laser naar individuele cellen te richten. Deze aanpak maakt het mogelijk om alleen de M-cellen te activeren, waardoor onopzettelijke activatie van naburige cellen wordt voorkomen, wat het spectrum van zichtbare kleuren vergroot.
De onderzoekers toonden aan dat de deelnemers de nieuwe kleur «olo» niet konden vergelijken met bestaande kleuren, wat suggereert dat het een werkelijk unieke tint is. De enige manier om een vergelijking te maken was door wit toe te voegen om de verzadiging te verminderen, wat de complexiteit van de menselijke kleurperceptie onthult.
Toekomstige perspectieven
Het doel van de wetenschappers is niet alleen om een nieuwe kleur te tonen, maar ook om de kleurperceptie bij mensen met kleurenblindheid te verbeteren. Het idee is om een soort virtuele cone toe te voegen om het netvlies van kleurenblinde mensen te stimuleren, hoewel dit nog meer onderzoek vereist om te begrijpen hoe de menselijke hersenen deze nieuwe informatie zouden kunnen verwerken.
Vorige studies bij kleurenblinde makaken hebben succes getoond in het induceren van de waarneming van alle kleuren, maar er blijven veel vragen over wat ze werkelijk waarnemen. Bij mensen zal in toekomstige studies communicatie geen obstakel zijn.