De NASA heeft de wereld verrast met een fascinerende afbeelding van het vliegtuig XB-1, dat erin geslaagd is de geluidsbarrière te doorbreken. Deze mijlpaal is niet alleen opwindend vanwege de technologische vooruitgang die het vertegenwoordigt, maar ook omdat het gebeurde zonder de kenmerkende sonische knal die normaal gesproken deze vluchten vergezelt. Maar wat betekent het eigenlijk om deze barrière te doorbreken?
Wanneer een vliegtuig vliegt, duwt het de lucht om zich heen, waardoor golven ontstaan, vergelijkbaar met hoe een schip golven in het water genereert. Als de snelheid van het vliegtuig 1.235 km/u overschrijdt, beweegt het sneller dan de geluidsgolven die het produceert. Dit zorgt ervoor dat de luchtmoleculen samengedrukt worden, wat een supersonische schokgolf genereert die, hoewel niet zichtbaar, kan worden gehoord als een donder op de grond.
Een stille vlucht in de Mojave-woestijn
Boom Supersonic, het bedrijf achter de XB-1, werkt eraan om de eerste commerciële supersonische luchtvaartmaatschappij ter wereld werkelijkheid te maken. Deze afbeelding werd vastgelegd op 10 februari 2025, tijdens de tweede testvlucht van het vliegtuig in de Mojave-woestijn, Californië. Met behulp van een techniek genaamd Schlieren kunnen de verstoringen in de atmosfeer die door de vlucht worden veroorzaakt, worden waargenomen.
De CEO van Boom Supersonic, Blake Scholl, merkte op dat deze afbeelding “het onzichtbare zichtbaar maakt”, en bevestigde dat de XB-1 geen hoorbare sonische knal produceerde tijdens zijn vlucht. Vreemd genoeg detecteerden de microfoons op de grond de verwachte knal niet omdat het vliegtuig op een voldoende hoge hoogte vloog zodat de golven de grond niet bereikten.
De belofte van deze technologie gaat verder dan visuele fascinatie. Als supersonisch vliegen gereguleerd zou worden, zouden de overtochten van kust tot kust in de Verenigde Staten met tot 90 minuten kunnen worden verkort. Een reis van Los Angeles naar New York, die momenteel ongeveer vijf en een half uur duurt, zou aanzienlijk sneller kunnen zijn.
Naast een indrukwekkende visuele registratie, zal deze foto ook worden gebruikt om de technologie van supersonisch vliegen te onderzoeken en te verbeteren. Volgens Ed Haering, een onderzoeker van Schlieren-fotografie, is “weten waar de lucht zich beweegt cruciaal voor het begrijpen van de prestaties en efficiëntie van het vliegtuig.”