Żadna Inna Ziemia, czyli „No Other Land” po hiszpańsku, to dokument, który przyciągnął uwagę świata, stając się faworytem do Oscara za Najlepszy Dokument w 97. edycji nagród. Mimo braku wsparcia dużych dystrybutorów w Stanach Zjednoczonych, ten film zdołał zająć centralne miejsce w debacie dzięki swojej odważnej reprezentacji palestyńskiej rzeczywistości.
Dokument, wyreżyserowany przez kolektyw aktywistów z Palestyny i Izraela, porusza przemoc armii izraelskiej w społeczności Masafer Yatta, obszarze na okupowanej Zachodniej Bramie. Tutaj siły zbrojne demolują domy i przesiedlają rodziny, które mieszkały w tym regionie przez pokolenia, twierdząc, że jest to konieczne do szkolenia wojskowego. Sytuacja ta stanowi największą przymusową transferację na okupowanej Zachodniej Bramie od 1967 roku, co jest poważnie kontrowersyjnym i delikatnym tematem, który jednak musi zostać opowiedziany.
Za kulisami
Reżyserzy Basel Adra i Hamdan Ballal, wraz z Izraelczykami Yuvalem Abrahamem i Rachel Szor, nie tylko stworzyli dokument, ale także zbudowali przyjaźń w obliczu przeciwności. Adra, 28-letni Palestyńczyk, udokumentowuje zniszczenie swojej społeczności od nastoletnich lat, podczas gdy Abraham, izraelski dziennikarz, często odwiedza okupowaną Zachodnią Bramę, aby informować o sytuacji w Masafer Yatta. Razem pokazują, jak mimo różnic współpraca może kwitnąć w najbardziej wrogich środowiskach.
Produkcja filmu była prawdziwym wyzwaniem: kręcono go w latach 2019-2023, a filmowcy stawiali czoła wielu niebezpieczeństwom. W kilku przypadkach armia izraelska konfiskowała sprzęt i narażała życie dokumentalistów. Pilność przekazu wzrosła po konflikcie, który wybuchł w październiku 2023 roku, pozostawiając tragiczny bilans ofiar. Filmowcy uważają, że ich praca jest bardziej aktualna niż kiedykolwiek, biorąc pod uwagę kontekst ucisku i przemocy, z jakim borykają się Palestyńczycy na terenach okupowanych.
Aby spełnić wymagania Oscarów, dokument musiał być wyświetlany w co najmniej sześciu amerykańskich miastach przez minimum siedem dni, co skłoniło jego twórców do poszukiwania alternatywnych dróg zapewnienia jego projekcji. Mimo przeszkód udało im się wyświetlić film w prawie stu kinach, wypełniając wiele sal, w których był prezentowany.
Mimo sukcesu filmowcy wciąż stają w obliczu niepewności. Hamdan Ballal, jeden z reżyserów, znajduje się pod nakazem wyburzenia swojego domu, a uzyskanie wiz do Stanów Zjednoczonych jest skomplikowanym procesem dla Palestyńczyków z Zachodniej Bramy. Z dystrybucją w 24 krajach i udanymi projekcjami, dokument jest dostępny w Hiszpanii na platformach Movistar i Filmin.